«سعید راد» درگذشت؛

0

سعید راد امروز 1 مرداد 1403 چشم از جهان بست. احمد سعید حق پرست راد که بیشتر با نام سعید راد شناخته میشود، سال 1323 در سنگلج تهران به دنیا آمد. او فعالیتش در عرصه هنر و سینما را پیش از انقلاب بازی کرد و پس از انقلاب و بازی در فیلم “عقاب ها” بخاطر ممنوع التصویری کشور را ترک کرد. در سال 78 پس از بازگشت به کشور دوباره این عرصه را ادامه داد.

نقش‌آفرینی و فیلم‌های قبل از انقلاب

اولین نقش‌آفرینی سعید راد در فیلم “فاتحین صحرا” به کارگردانی محمد زرین‌دست بود و پس از آن در فیلم موفق “خداحافظ رفیق” به کارگردانی امیر نادری حضور یافت. او طی هشت سال قبل از انقلاب در ۳۴ فیلم سینمایی بازی کرد. بیشترین همکاری او با کارگردانانی چون امیر شروان (۴ فیلم)، امیر نادری و عزیزالله بهادری (هرکدام ۳ فیلم) بود. همچنین در دو فیلم با کارگردانانی مانند مسعود کیمیایی و ایرج قادری همکاری داشت.

همکاری با بازیگران و دوبلورها

سعید راد در بیشترین فیلم‌هایش با جلال پیشوائیان (۶ فیلم) و شورانگیز طباطبایی (۵ فیلم) همکاری داشته است. او همچنین در ۴ فیلم با جمشید هاشم‌پور و حمیده خیرآبادی نقش‌آفرینی کرده است. در میان دوبلورها، ایرج ناظریان بیش از ۶۰ درصد فیلم‌ها به جای سعید راد صحبت کرده و پس از او چنگیز جلیلوند و منوچهر اسماعیلی به ترتیب در ۲۰ و ۱۰ درصد فیلم‌ها دوبله کرده‌اند.

نقش آفرینی سعید راد در فیلم چ

دوره‌های حضور پس از انقلاب و بهترین فیلم‌ها

پس از انقلاب، سعید راد در دو دوره در سینمای ایران حضور یافت. در دوره اول (۱۳۵۸-۱۳۶۳) در ۷ فیلم بازی کرد که “برزخی‌ها” و “عقاب‌ها” از پرفروش‌ترین فیلم‌های این دوره بودند. در دوره دوم، او در سال ۱۳۷۹ ابتدا برای فیلم “رومی و زنگی” انتخاب شد، اما این فیلم تکمیل نشد. سپس در فیلم موفق “دوئل” به کارگردانی احمدرضا درویش حضور یافت که برنده هفت سیمرغ بلورین از جشنواره فیلم فجر شد. از بهترین فیلم‌های قبل از انقلاب او می‌توان به “تنگنا”، “صادق کرده” و “سفر سنگ” اشاره کرد و از بهترین‌های پس از انقلاب به “دوئل”، “عقاب‌ها” و “چ” اشاره داشت.

دلایل درگذشت سعید راد

سعید راد، بازیگر مشهور ایرانی، که از اواخر سال گذشته با مشکلات سلامتی مواجه بود، سه ماه پیش از تولد ۸۰ سالگی‌اش درگذشت.

به نقل از نگاه راد دختر ایشان، در شهریور سال گذشته، به دلیل زمین خوردگی در منزل دچار مصدومیت شد و پس از جراحی و فیزیوتراپی‌های مداوم و عدم جا افتادگی مناسب پروتزها، توانایی راه رفتن را از دست داد.

به مرور، مشکلات دیگری چون عفونت ریه و مثانه نیز به وضعیت او افزوده شد و علیرغم تلاش‌ها و جراحی‌های انجام شده، بهبودی حاصل نشد. سرانجام، این هنرمند بزرگ ایران پس از ۱۰ ماه بستری بودن، از دنیا رفت.

روحش قرین رحمت.

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.