در این مقاله قصد داریم در مورد انواع بازی ها جهت پرورش خلاقیت کودک صحبت کنیم:
خلاقیت چیست؟
حل مسائل و مشکلات با یک نگاه جدید و مبتکر، به نام خلاقیت است. پیدا کردن یک راه حل ساده و بی نظیر برای مشکلات پیچیده، از حالت عادی و سنتی خارج شدن از طریق تفکر خلاقانه است. خلاقیت هنرمندان، بازیگران، نویسندگان، رقصندگان، موسیقی‌دانان و نقاشان نیز مهم است و افراد با داشتن خلاقیت و پرورش آن، می‌توانند به زندگی لذت ببرند و خوشحال‌تر باشند.
اهمیت افزایش خلاقیت در کودکان
یکی از مهم‌ترین عناصر نوآوری و خلاقیت، پرورش و افزایش آن در افراد است. بر اساس تحقیقات انجام شده، خلاقیت در کودکان در نقطه اوج خود قرار دارد و اگر بدون اقدام برای افزایش آن، با گذشت زمان افت می‌کند. بنابراین، خلاقیت امر ذاتی نیست و قابل پرورش و توسعه است. به همین دلیل بسیار اهمیت دارد که والدین از نقش حیاتی خلاقیت آگاه شوند و آن را در کودکانشان افزایش دهند. برای افزایش خلاقیت در کودکان، راهکارهای ساده و بازی‌های جذاب وجود دارند که می‌توانند والدین را در آن فرصت کمک کنند.
تأثیر مثبت افزایش خلاقیت کودکان در آینده
در کارها و فعالیت‌های هنری، خلاقیت به عنوان اولویت اول اعمال می‌شود. هنرمندی بدون خلاقیت قادر به خلق اثر نو و بدیع نیست. موتسارت در موسیقی، میکل آنژ در مجسمه سازی و لئونارد داوینچی در نقاشی دارای خلاقیت قوی بوده‌اند. اگر فرزند شما علاقه به هیچ یک از رشته‌های هنری نداشت، همچنین می‌تواند از خلاقیت خود در حل مسائل فیزیکی و ریاضی کمک بگیرد. علوم طبیعی مانند زیست شناسی به درصد بالایی از خلاقیت نیز نیاز دارند. ایزاک نیوتن، پاستور و آلبرت انیشتن با قدرت تخیل و خلاقیت بالا توانستند به عنوان دانشمندان مشهور جهان شناخته شوند. این افراد با داشتن خلاقیت قوی مشترک هستند.
مقاله پیشنهادی: پرورش خلاقیت در کودکان 2 تا 7 سال
انواع بازی برای پرورش خلاقیت:
-بازی‌های جسمی:
این نوع بازی‌ها از قدیمی‌ترین انواع بازی هستند. کودک برای خارج کردن نیرو (انرژی) اضافی بدن خود، یا رهایی از خمودگی و خستگی، اوقاتی را به بازی‌های جسمی اختصاص میدهد. بازی‌های جسمی می‌توانند به صورت گروهی و انفرادی یا ترکیبی از هر دو باشند.
-بازی‌های تقلیدی:
کودک در هر دورهای دست به بازی‌های تقلیدی میزند. او در آغاز به تقلید نقش مطمئن دوستان، والدین و کلاً نزدیکان میپردازد و از ایفای نقش آن‌ها، بزرگ‌ترین لذت و تجربه را به دست می‌آورد. در دوران دبستان در بازی بیشتر نقش مربیان و معلمان را ایفا می‌کند و هنگامی که به سن نوجوانی نزدیک می‌شود، الگوی رفتاری او هم تغییر مییابد. درواقع از این زمان به بعد تقلید نقش از طرف کودک دیگر به عنوان بازی نیست بلکه آغازی برای چگونگی همخوانی با گروه‌های اجتماعی و ایفای نقش واقعی زندگی است.
-بازی های نمایشی:
بازی نمایشی می‌تواند کمک کند تا کودک از خود محوری بیرون آید و متوجه بیرون خود شود. همچنین به کودک فرصت میدهد تا شخصیت درونی خود را آشکار کند. اگرچه بازی‌های تقلیدی و نمایشی با هم مشترکند اما در حقیقت بازی نمایشی خود نوعی از بازی تقلیدی است. نکته ظریف این جاست که در بازی تقلیدی، کودک سعی در تقلید نقش دارد در حالی که در بازی نمایشی کودک علاوه بر تقلید نقش، انتظار خود از آن نقش را هم بیان می‌کند.
مقاله پیشنهادی:
-بازی های نمادین:
بازی نمادین زمانی آغاز می‌شود که کودک به تدریج زبان میگشاید و توانایی کاربرد علایم و نمادهای زبان را دارد. بازی‌های نمادین با بازی‌های تقلیدی و نمایشی تفاوت دارد. در بازی‌های تقلیدی و نمایشی، کودک با استفاده از وسایل موجود به برون فکنی یا درون فکنی امیال و خواستههای خود میپردازد و از این طریق به لذتی درونی و برونی دست مییابد. در این نوع بازی کودک سعی دارد به اشیا و وسایل واقعی موجود در محیط خود دست پیدا کند و با آن وسایل بازی کند اما در بسیاری از اوقات، محدودیتها مانع دستیابی کودک به ابزار و وسایلی است که در بازی به آن نیاز دارد. در این مرحله است که کودک، برای حل مشکل خود، به بازی‌های نمادین روی می‌آورد.
-بازی های تخیلی:
بازی تخیلی ریشه در خلاقیت کودک دارد. تخیل کودک به مرور و همگام با رشد ذهنی او از مرحله بازی‌ها خارج می‌شود و به صحنه داستان‌ها و گفتارهایش کشانده می‌شود. نظریه پردازان معتقدند رشد تخیل کودک در هنگام کودکی و از طریق بازی می‌تواند باعث شود تا در زندگی بزرگ سالی، این کودکان به هنرمندان، نویسندگان، نقاشان، مخترعان و کاشفانی بزرگ تبدیل شوند.
یکی از منابع: ایمنا